Diş Tellerinin Tarihçesi : Daha önce diş teli taktıysanız, muhtemelen dişleri birbirine tellemenin kimin parlak fikri olduğunu merak etmişsinizdir. Modern ortodonti genellikle en fazla hafif rahatsızlık içerse de, her zaman böyle olmamıştır. Diş tellerinin büyüleyici tarihine bir göz atalım!
Diş teli olan mumyalar?
Tarihteki ilk diş tellerinin en azından eski Mısır’a kadar uzandığını öğrenmek sizi şaşırtacak mı ? Mumyalanmış kalıntılar, eski Mısırlıların diş teli gibi bir şey kullanmaya çalıştıklarına dair kanıtlar içeriyor. Ham olmasına rağmen, metal teller ve eklentiler, kazılan birden fazla mumyada dişleri birbirine bağladı.
Mumyalar ve antik Roma filozofları tarafından diş düzleştirme referansları arasında, diş tellerinin izini en az MÖ 500’e kadar takip edebiliriz. Ancak diş tellerinin tarihi eski uygarlıkların ötesine geçebilir.
Ortodontinin Evrimi
Diş tellerinin tarihi uzun olabilir, ancak 18. yüzyılın sonlarına kadar fazla ilerleme görmedi. 1728’den itibaren Fransızlar ortodontide önemli adımlar attı. İlk olarak, Pierre Fauchard , diş düzleştirme ve cihazlar için fikirlerle ilgili bölümleri içeren The Surgeon Dentist kitabını yayınladı .
1700’lerin ortalarında, diğer diş hekimleri dişleri düzeltme ve deformiteleri düzeltme seçeneklerini araştırdı. Ettienne Bourdet, The Dentist’s Art adlı kitabıyla Fauchard’ın çalışmalarını temel aldı .
1800’lerin başlarına hızlı bir şekilde ilerleyin ve modern ortodonti, ilk tel beşik ve sakız lastiklerinin piyasaya sürülmesiyle uygulanabilir bir uygulama olarak ortaya çıktı. Joachim Lafoulon 1841’de ortodonti terimini tanıttı ve kısa bir süre sonra sahadaki ilk makaleler ve kitaplar bunu takip etti.
Modern Braketlerin Yolunu Açmak
Yirminci yüzyılın başlangıcı ortodonti için önemli bir dönüm noktası oldu. Yaygın olarak “modern ortodontinin babası” olarak kabul edilen Edward H. Angle, maloklüzyon sınıflandırmalarını geliştirdi, ilk ortodonti okulunu kurdu ve Ortodontistler Derneği’ni (Amerikan Ortodontistler Derneği’ne dönüşen) kurdu.
İki Dünya Savaşı’nın suşları ortodonti üzerinde önemli bir etkiye sahipti. İnsanlar 1940’larda diş teli taksalar da, genellikle eritmeyi ve insanların bulabildiği her şeyi birleştirmeyi içeriyordu. Uygulama daha yaygın hale gelmesine ve ortodontistlerin dişleri metalle sarmada giderek daha yetenekli hale gelmesine rağmen, 1950’lerde diş telleri bile fazla değişiklik göstermedi.
1970’lerin ortalarına kadar diş tellerinin tarihi başka bir büyük sıçrama yapmadı. Savaş sonrası teknolojik gelişmeler ve küresel değişim, dünya çapında diş hekimleri ve ortodontistler için yeni fırsatların kapılarını açtı.
Teknolojik Gelişmeler: 1970’lerde Braketler
1970’lerden önce ortodontistler diş yapıştırıcıları olmadığı için dişlerin etrafına metal sararlardı. Dental adezivler 1949 gibi erken bir tarihte var olmasına rağmen, üreticiler özel reçineler de dahil olmak üzere yeni malzemeler sunana kadar bir ataşmanı sürdürmek yeterli değildi.
Bu yapıştırıcılar birden fazla adım gerektirdi ve tedavileri tamamlamak için yeterince uzun sürmedi. Bu, bir tedavi süreci boyunca yeniden uygulama ihtiyacı ile sonuçlandı.
Bununla birlikte, 1970’lerde ve 1980’lerde yapıştırıcılardaki ilerlemeler, 1990’larda sonunda etkili, tek şişeli sistemler sağlayan önemli atılımlara yol açtı. Sekizinci nesil diş yapıştırıcıları, 2010 yılında büyük bir başarı ve çok yönlülük ile sahneye çıktı.
Modern Ortodonti
Diş tellerinin tarihi şaşırtıcı derecede uzun ve karmaşıktır, ancak her yıl milyonlarca insana yardımcı olan bazı etkili tedavilere yol açmıştır. Modern diş telleri daha küçük, daha hafif, son derece verimli ve ekonomiktir. Günümüzde insanlar, Invisalign gibi ortodontik apareyler ve şeffaf plaklar da dahil olmak üzere alternatif tedavilerden yararlanabilirler .
Günümüz dünyasında düz dişlerin ve düzgün hizalanmış bir çenenin önemini atalarımızdan daha fazla anlıyoruz. Teknolojik ilerlemelerimiz, önceki nesillere göre daha iyi, daha güvenli sonuçlar elde etmemizi sağlıyor ve bunu çoğu durumda önemli bir rahatsızlık duymadan yapabiliyoruz.
